بررسی خام فیلم سریع و خشن 8؛ چطور یک فیلم یکبارمصرف ولی خوب بسازیم؟


سریع و خشن 8 یکی از آن فیلمهای یکبارمصرفی است که صرفا برای گیشه ساخته شده است. فیلم مملو از سکانسهای اکشن و پر زد و خوردی است که به شکلی عالی تدوین و کارگردانی شده است اما وجه دراماتیکِ آن در حد یک جزوه چند برگی، به شدت خام و قابل پیشبینی است. با این وجود ذکر چند نکته واجب است با بیان این موضوع که چرا هالیوود از چنین آثاری - که آنها را یکبارمصرف و گیشه ای میخوانیم - هیچگاه تهی نمیشود.


لطفا موارد زیر را تنها در طرح و بسط موضوعات با سینمای خودمان مقایسه کنید:

  • فیلم با موضوع خانواده آغاز میشود و با آن نیز تمام، قهرمان اصلی در ظاهر علیه خانواده اش به شکلی افسارگسیخته عمل میکند - تا توجیهی برای سکانسهای اکشن و پرجنب و جوش وجود داشته باشد - ولی عملا برای نجات و امنیت خانواده مبارزه میکند. پس فیلم مضمونی مبتذل و غیر اخلاقی را طرح نمیکند بلکه از مضمونی انسانی نیز دفاع میکند. پس صرفِ اکشن - حتی و بی مغز بودن - یک فیلم دلیلی بر ضداخلاقی بودن آن نیست.
  • در فیلم با وجود حوادث اکشن و پر تخریب، کسی کشته نمیشود یا مرگشان دیده نمیشود. همین موضوع به آسانی محدودیت سنی فیلم را پایین تر و دامنه مخاطبانش را تا حد نوجوانان افزایش میدهد، باز هم تضمین گیشه و مخاطب.
  • در فیلم قهرمانان دست به اسحله نمیبرند، کسی را نمیکشند مادامی که نوبت به روسها و خاک روسیه میرسد. گذشته از تنشهای میان آمریکا و روسیه در سال اخیر، فیلم غیرمستقیم یادآور میشود که خودی ها را نباید کشت و غیرخودی ها قطعا خونشان حلال است. مبارزه با غیرخودی ها همواره نسبت به جنایتکارترینِ خودی ها، ارجع است.
  • تیپهای فراوانی از قشرهای مختلف در فیلم وجود دارند، جنایتکار، قاتل، هکر، سارق، پلیس و غیره که سازش پذیری و کنار هم تصور کردن آنها در دنیای واقعی غیرقابل تصور است. فیلم اما آنها را به بهانه حفظ خاک کشور و نجات آن کنار هم جمع میکند. پس فیلم باز هم به سمت خرده پیرنگی از جنس وطن پرستی و آن هم از نوع آمریکایی اش پیش میرود.
نتیجه آنکه هالیوود در گیشه ای ترین و یکبارمصرفترین آثارش نیز همواره یک چیز را در ارجعیت قرار میدهد؛ منافع ملی.
با این وجود چه مرضی به جان سینمای ما افتاده است که عرضه ساخت چنین آثاری حتی در نسخه ای مینیمالی تر را ندارد و در عوض فیلمهای ادا و اطواریِ ماکسیمالی را با سپری قلابی از جنس سینمای خاص و روشنفکر تحویل مخاطب میدهد؟ که چه بشود؟ هان؟

نظرات 2 + ارسال نظر
mhm جمعه 21 مهر 1396 ساعت 00:01

خوب این چیزایی که گفتی در مورد فیلم چیز خوبی نیست. یعنی خودتم داری همینومیگی بعد اخرش میگی حالا ما چرا ازین فیلما نمیسازیم. انگار اول متنتو خودت نوشتی قسمت اخرشو دادی یکی دیگه مثلا فراستی نوشته

منظورتان را دقیقا متوجه نشدم.
موضع من در قبال این فیلم کاملا مشخص است؛ فیلمی یکبار مصرف اما خوب و با محوریت منافع ملی یک کشور.
فیلم یکبار مصرف فیلمی است که پس از تماشا، تمام میشود، مانند این فیلم و برخلاف فیلمهایی که می‌توان تا مدتها در مورد آن صحبت کرد یا نوشت.
اما یک فیلم یکبارمصرف می‌تواند در حد و اندازه خود، خوب و قابل تحمل باشد، که به نظر من و دلایلی که گفتم، این اثر یک فیلم یکبارمصرفِ خوب است و در مقابل فیلمهایی وطنی ساخته شده با محوریت موضوعاتِ نظیر این فیلم، بسیار بهتر است.

امیرحسین محرم خانی شنبه 14 مرداد 1396 ساعت 00:26

با سلام.
متن جالب‌توجهی بود. ممنون.
راستی نظر شما درمورد فیلم چشمه به کارگردانی آرنوفسکی چیست؟

سلام، خواهش میکنم.
راستش متاسفانه فیلم چشمه رو ندیدم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد